Opis
Stvaralački opus arhitekte Nikole Dobrovića, kao i njegov život posvećen arhitekturi i urbanizmu i danas je predmet interesovanja, kako njegovih privrženika i sledbenika tako i njegovih protivnika. Još je 1930. godine češki časopis „Arhitekt” ceo 10. broj posvetio Nikoli Dobroviću.
Kritički osvrt na Dobrovićev rad napisao je Kosta Strajnić, prijatelj Petra i Nikole Dobrovića i pobornik gradnje u modernom duhu. Strajnić je došao u Dubrovnik nakon višegodišnjeg boravljenja no raznim evropskim gradovima i to 1928. godine na poziv Ivana Meštrovića da se pridruži njihovom zajedničkom prijatelju slikaru Marku Muratu u „Nadleštvu za umjetnost i spomenike”… Najveće postignuće koje se pripusuje Strajniću jeste što je ubedio arhitektu Nikolu Dobrovića da se 1934. godine preseli iz Praga u Dubrovnik i što je odmah uvideo da se radi o snažnoj ličnosti graditelja i teoretičara arhitekture, čiji će dolazak u Kraljevinu Jugoslaviju doneti sredini dah najsavremenijih evropskih i svetskih stremljenja u arhitekturi. Dubrovčani su se sa druge strane odmah suočili sa britkim perom beskompromisnog moderniste kakav je bio Dobrović, kada je 1930. godine u „Tribunu” objavio tekst „Spasavajmo Dubrovnik – čuvajmo njegov historijski karakter” (N. Dobrović, Spasavajmo Dubrovnik – čuvajmo njegov historijski karakter, Tribuna 84, 1930, 64, prim. M.V.L)… Na bliskost Dobrovića i Strajnića uticaće njihovo opredeljenje za ono što se u Evropi nazivalo purizmom, a za njih je značilo suprotstavljanje konzervativnim strujama čistim kubusima pod okriljem mora i sunca…
Beogradski period u Dobrovićevom stvaralaštvu, vreme je nastanka Kompleksa zgrada na uglu ulica Nemanjine i Kneza Miloša u Beogradu i duboko je utkan u simboliku njegove gradnje, kao i izgradnje Novog Beograda, centralnog dela Dobrovićeve vizije „Velikog Beograda”. Savremeno planiranje gradova, nastalo je kao posledica brige društvenih i poli- tičkih reformatora i odgovor na rastuću koncentraciju stanovništva, nehigijenskih naselja, bede i bolesti u urbanizovanim oblastima, koje je zahvatio proces industrijalizacije tokom 19. veka.
Na Arhitektonskom fakultetu u Beogradu predavao od 1948. Do 1967. godine, prvo na studijama urbanizma, potom na predmetu Savremena arhitektura koji je sam osnovao.
Recenzije
Još nema recenzija.