Opis
Pre više od sto godina napisana je jedna, za ono vreme, sjajna i sveobuhvatna studija o Vuku Brankoviću, koja je predstavljala prelomni iskorak ka istorijskoj rekonstrukciji utemeljenoj na izvorima i naučnoj metodologiji. Spletom različitih okolnosti, ti rezulati su nekako potisnuti isključivo u okvire nauke, dok je u svesti naroda i dalje ostao onaj Vuk koji nije postojao u stvarnosti, već samo u umotvorinama narodnih pripovedača i pevača..
Na početku XXI veka u srpskom društvu ponovo se javila potreba da se još jednom ukaže na najveće nedoumice i zablude koje su vekovima udaljavale uspomenu na Vuka Brankovića od istorijske suštine i koje su od njega načinile jedinstven nacionalni simbol izdaje.
Nijedan srpski izvor ne spominje Vukovo učešće u bici, uostalom, kao ni bilo kog drugog vlastelina, osim kneza Lazara, dok je dramatičnim sadržajem nadgrađenim pričama o boju, iz pera osmanskih pisaca, njemu pripisana istaknuta uloga u borbi hrišćanskih ratnika – kaže Šuica.
PARADOKSALNA LEGENDA
Istorijska ostrašćenost i osuda Vuka Brankovića zapisana je tek početkom 17. veka u delu “Kraljevstvo Slovena”, benediktinskog opata Mavra Orbina. Koreni negativnog stava prema srpskom plemiću iz druge polovine 14. veka sežu, međutim, u nešto dublju prošlost. Oblikovani su pre svega državnim prilikama, koje su usledile posle Kosovske bitke, zapravo borbom za političku prevlast između najvažnijih srpskih dinastija tog vremena – Lazarevića i Brankovića.
NARODNO predanje je odredilo Vuka kao glavnog krivca za propast srpske srednjovekovne države, iako joj je on, bar nakratko, udahnuo slobodu, smisao i nadu posle Kosovske bitke. Kada je počela da mu se pripisuje izdaja, Vuk je već bio mrtav i nije bilo nikog ko je mogao da se suprotstavi stvaranju legende o hristolikom svetom knezu Lazaru i njegovom zetu – Judi. Pojednostavljene predstave o dobru i zlu, o nebeskom i zemaljskom carstvu, poput nekakvih bajki, pretvarale su se u poučne pripovesti, na kojima su se stolećima podizala pokolenja Srba. Paradoksalno je da je negativnu ulogu dobio upravo onaj državnik i ratnik koji je rizikovao svoj i živote svoje porodice da bi sačuvao obraz i državu – zaključuje Marko Šuica.
Večernje novosti 18.04.2015, Dragan Bogutović
Recenzije
Još nema recenzija.